بازم شروع کردم به نوشتن و با تو درد و دل

بازم شروع کردم به نوشتن و با تو درد و دل گفتنهام رو

تو این چند مدت همش خاموش و توی دلم حرف میزدم .

کلی میگفتم و امیدی هم نداشتم که بشنوی .

سکوت درد و تنهائی وقتی با سحر و نماز تقسیم بشه و اگهواقعا اتفاق بیفته که آدم سحری بشه و عاشق نیمه شبها ، حتما که سعه صدر آدم روجلوی کمبودها بالا میبره و بقیه اش دیگه با خداست.